Al ruim 10 jaar was Fimke als penningmeester aan onze club verbonden en ze kan met dezelfde bewoordingen worden omschreven als hoe zij met haar gezin in het leven stond. Accuraat, rechtvaardig, betrokken en sociaal, dat zijn een aantal karakter-eigenschappen zoals wij Fimke kenden. Want zij was niet alleen penningmeester, maar had ook altijd oog voor de sociale kant van de samenleving. Overal wist zij oplossingen voor te bedenken en zorgde voor rust en evenwicht binnen het bestuur. Fimke ging met de financiën om, zoals je het graag ziet binnen een vereniging.
Met volledige verantwoordelijkheid en inlevingsvermogen naar anderen wist zij die balans prima in stand te houden. Ze was hier zelf ook “grutsk” op hoe de club er op dit moment voor staat. Ook tijdens de Corona-periode met alle vervelende gevolgen van dien, wist zij de actualiteit te volgen wanneer er een tegemoetkoming of subsidie-pot beschikbaar was.
Binnen het bedrijf van echtgenoot Jan was Fimke verantwoordelijk voor de financiële administratie en ook hier was er de volledige toewijding en accuratesse. Maar los van haar vrijwilligerswerk en hun eigen bedrijf stond het gezin voorop.
Zowel Jan als de zonen Gabriel en Cesar vertelden tijdens de afscheidsdienst op eigen wijze wat Fimke binnen het gezin voor hen heeft betekend.
Dat het stichten van een gezin niet een vanzelfsprekendheid is, hebben Jan en Fimke aan den lijve ondervonden. Jarenlang hebben ze samen van alles geprobeerd tot aan IVF-behandelingen toe, en uiteindelijk besloten Jan en Fimke zich aan te melden voor adoptie.
In november 1999 toen Jan en Fimke tijdens een wintersport-vakantie werden gebeld door de stichting “Wereldkinderen”, was het gevoel onbeschrijfelijk. Zij werden de ouders van zoon Gabriel, geboren op 16 november 1999 in Bogota.Toen 2½ jaar later Cesar ook nog eens het gezin verrijkte was het geluk compleet.
Maar het leven ging bij Fimke helaas niet over rozen, want al vanaf Fimke haar 43-jarige leeftijd kreeg zij te maken met ernstige gezondheidsklachten en moest na vele operaties keer op keer weer haar tegenslagen verwerken. Bewonderenswaardig hoe zij elke keer toch de zonnige kant van het leven weer wist in te zien, en tot op het laatste moment hield ze haar beter voor dan ze was. Maar helaas, in december kregen ze dan toch te horen dat ze de strijd ging verliezen. Het ging sneller dan iedereen had gedacht, maar uiteindelijk overleed Fimke in het bijzijn van het gehele gezin: Jan, Gabriel, Cesar en schoondochter Maria.
Jan gaf aan dat de afscheidsdienst hen zeer goed heeft gedaan en vanuit alle hoeken medeleven is getoond. Van oude klasgenoten tot oud-collega’s en cliënten. En van (oud)dorpsgenoten tot kennissen en vrienden. Het tekende hoe Fimke met iedereen is omgegaan tijdens haar leven, de warme gevoelens bij iedereen zijn hiervoor kenmerkend.
Fimke zal worden gemist door iedereen, maar uiteraard geldt dat in het bijzonder voor het gezin. Wij wensen Jan, Gabriel, Cesar en Maria alle sterkte toe, en hopen dat zij de kracht kunnen vinden om het leven op te pakken zonder hun geliefde Fimke. Fimke zou niets liever willen dan dat en hopelijk is dat de drijfveer voor het gezin en de naaste familie.
