Drie punten spektakel in de mist

Jente opent de score en maakt 2 - 1. De keeper ligt verbouwereerd in zijn eigen net.

Amerins legt de beslissende bal in het hoekje, 2 - 3!

De dagen kropen voorbij deze week. In dit huis begint de wedstrijd echter, gelukkig, al een tijdje voordat het zaterdag is. Spullen klaarleggen, een een-tweetje met Sjoerd over de opstelling. De trainingen op maandag en donderdag. En, eindelijk is het dan vrijdagavond en wordt het dus ook snel zaterdagochtend. Verzamelen en weg, richting Sneek. Iedereen heeft er zin in en is op tijd.

Vorige week verloren we nipt, onder een tevreden toeziend oog van Marion, de Peruaanse talentscout, die nog even een geheimzinnig Spaans woordje met Gilberto wisselde. We kwamen toen 0 – 3 achter, maar knokten ons terug naar 3 – 3 in een goede pot. Als je dan nog 2 om de oren krijgt is dat sneu, maar qua spel was de wedstrijd gewonnen. Nu in Sneek, in de mist weliswaar (zie foto’s), nieuwe kansen om te laten zien wat we kunnen.

In een vergelijkbare opstelling gingen we voorzichtig van start en lijkt het een vroege kopie te worden van vorige week. LSC probeert het spel te maken. Tristan, Senna en Giedo proberen de zaak achterin vlot te trekken.  Oday werkt als een paard, maar vliegt van hot naar her. Gert Jan, Gilberto en Collin proberen de bal voorzichtig naar de voorhoede te brengen. Captain Amerins en Sygrid proberen de keeper van LSC voorzichtig bang te maken. Jente moet aan de bak, want het ene schot naar het andere volgt. LSC krijgt schietkansen, omdat we er nog niet goed bovenop zitten.  Zo lukt het LSC zonder bijzonder goed te spelen 2 goals te maken. Toetst u nu eens ctrl + F en tel eens hoe vaak het woord voorzichtig is gevallen. Inderdaad, te vaak! We zijn te afwachtend, te voorzichtig, laten de tegenstander opkomen en daardoor scoren ze. Voetbal is eigenlijk heel simpel. Van de week hoorde ik good ol’ Frank de Boer nog op de radio zeggen: ‘voetballen doe je vooral zonder bal. Ik kon vaak de bal blind op Dennis Bergkamp geven, want ik wist dat hij, zonder bal, de diepte in liep.’ Ook Stefanie traint hierop met de jongens en meiden. Aannemen, dribbelen, achterlijn op zoeken, en voorgeven. Aannemen, kijken, diepe bal geven, scoren. En, niet te voorzichtig! In de time-out nemen we dit nogmaals door. Na de time-out gaat het al beter.

Inmiddels is in UNIT 4 (LSC krijgt nieuwe kleedkamers, dus we zijn ondergebracht in een tijdelijk onderkomen) de kachel flink opgestookt, wisselt Jente zijn keeperspak met het spelerspak van Gilberto, die even goed in de handschoenen van Jente tuft en genieten we, zonder zingen, van wat overgebleven St. Maarten materiaal. Als alle neuzen dezelfde kant op gepraat zijn gaan we weer het veld op.

Echt gras, dat ruik je, dat voel je en dan zie je ook later, na de wedstrijd, in de bijkeuken. De wasmachine blijft echter rubberkorrelvrij, dat is dan weer een voordeel. Een voordeel is ook dat het lekker glijdt. Zo had Collin een heerlijke sliding, goed getimed, op de bal. De speler van de tegenstander, waar hij mooi onderdoor gleed, slaakte een van schrik een kreetje, maar onze Collin had de bal! En toen begon het grote genieten. Het publiek had zonder het te weten een topwedstrijd uitgezocht. Wat een spektakel kwam er los. Oday gaf keer op keer prachtige diepe ballen op Giedo en Sygrid. Op de bal, op de lat, net naast. Het lijkt Ajax wel. Jente is aan de bal sterk en bereikt Amerins. Helaas mis. Tristan doet wat hij moet doen, bal afpakken en een man in de voorhoede aanspelen. Senna doet dat net zo goed, alleen die kijkt er heel gemeen bij. Gert Jan kopt weer dat het een lieve lust is en neemt de ballen op de borst aan (ook op getraind!), gaat duels aan, verovert de bal en levert de bal bij een medespeler af. Dan weer Sygrid, Amerins en Giedo goalkansen, maar hij wil er niet in. Af en toe moet een goed keepende Gilberto in actie komen.

Uit de opbouw van achteruit komt de bal weer naar voren, LSC wordt angstiger en angstiger, Jente krijgt een mooi balletje van Oday. Bam, goal! De wedstrijd ligt weer open. Ook de corners, die we veel krijgen, worden door Oday van rechts en Amerins van links mooi voorgegeven. Spits Sygrid is dan aan de beurt, koelbloedig en hard, bam, achter de inmiddels mopperende keeper van LSC. Nu is het gelijk en moeten we doorpakken. Wederom kans na kans. Giedo, volgende week gaat hij er echt weer in! Lange bal van Tristan door stug doorjagen van Senna. Via Collin en Jente naar Amerins. Die krijgt tijd om hem goed voor het linkerbeen te leggen en die tijd moet je haar dus niet geven, want daarmee beslist ze de wedstrijd! 2 – 3!!

Wat hebben jullie goed gespeeld jongens en meiden, na een 2 – 0 achterstand zo weten terug te knokken en de kop ervoor te houden. Superdepuper!

Tot volgende week.

Aale